Jak pogodzić priorytety informatyczne Twojej firmy?

Z badań firmy Gartner wynika, że przedsiębiorstwa chcą rozwijać aplikacje i jednocześnie lepiej wykorzystywać infrastrukturę. Równoległy rozwój w obydwu obszarach jest bardzo trudny. Jak to osiągnąć?

Według raportu „2015 Gartner CIO Agenda”, priorytety inwestycyjne dyrektorów ds. IT to:

rozwiązania do analizy danych (50% wskazań),
inwestycje w infrastrukturę i data center (37%),
rozbudowa rozwiązań mobilnych (36%),
wdrożenie i rozwój zintegrowanych systemów do zarządzania przedsiębiorstwem (34%),
cloud computing (32%).

Odpowiedzi ankietowanych CIO pokazują, że IT w firmach rozwija się w dwóch jasno wytyczonych kierunkach:

po pierwsze, firmy chcą dalej rozwijać aplikacje biznesowe: rozwiązania analityczne, systemy zintegrowane, a w dalszej kolejności także rozwiązania do kreowania pozytywnego doświadczenia wśród klientów. Wszystkie one pozwalają na zaoferowanie nowych funkcji, które mogłyby być wykorzystane przez klientów lub pracowników firm. Przykładem takich działań jest udostępnienie kierownikom sklepów możliwości prostej analizy wyników w swoich punktach sprzedaży;
po drugie, chcą lepiej wykorzystywać infrastrukturę poprzez rozwój centrów przetwarzania danych, wdrażanie rozwiązań pozwalających na udostępnianie informacji na platformach mobilnych, a także rozwój cloud computing. Celem tych działań jest uczynienie funkcji systemów informatycznych łatwiej dostępnymi i tańszymi w użytkowaniu.

Równoległy rozwój w obydwu tych kierunkach jest jednak bardzo trudny. Wymaga odpowiedniego podziału obowiązków w zespole informatyki. Oznacza także konieczność wypracowania dobrej strategii pozwalającej na uproszczenie architektury IT i dopasowanie modelu obsługi do potrzeb pracowników firmy.

Poznaj 3 sposoby na harmonijny rozwój IT w Twojej firmie

1. Uproszczenie architektury IT

Jest jednym z podstawowych wyzwań stającymi przed dużymi firmami, które na pewnym etapie zaczęły rozwijać się bardzo dynamicznie. Wymaga to analizy wzajemnych powiązań między funkcjami biznesowymi a wykorzystywanymi systemami IT. Choć jest to skomplikowany i czasochłonny proces, może przynieść ogromne korzyści.
Po dokonaniu takiej „inwentatyzacji”, łatwiej podejmować decyzje o zakupie nowego systemu lub usługi. Szybciej także usuwa się wszelkie usterki wynikające chociażby z konfliktów pomiędzy różnymi wersjami systemów.

2. Integracja rozwiązań w ramach platform

Im więcej w firmie różnych odseparowanych od siebie systemów lub serwerów, tym wyższy jest koszty ich utrzymania, wymiany danych pomiędzy nimi, a w rezultacie tempo dostarczania potrzebnych informacji. Warto więc integrować kluczowe dla firmy funkcje IT (np. ERP, analityka, obieg dokumentów) na jednej platformie. Dzięki temu wymiana danych i pozyskiwanie informacji jest szybsze, a koszty utrzymania niższe.
Działania takie podjęła Grupa PSB (Polskie Składy Budowlane), zrzeszająca setkami sklepów z narzędziami i materiałami budowlanymi.
Wdrożona w firmie platforma zapewnia bezawaryjny obrót fakturami, wystawianymi przez systemy zarządzające punktami sprzedaży, a także umożliwia prowadzenie prostych analiz, dotyczących zleceń składanych przez poszczególnych członków sieci. W ten sposób grupa zapewnia sobie nadzór nad obrotem realizowanym w formalnie od nich niezależnych sklepach, a także ma możliwość szybkiej reakcji na zmiany popytu na poszczególne kategorie towarów (źródło: http://www.computerworld.pl/news/315245/Wielka.kariera.rodzimej.sieci.html).

3. Rozwój specjalizacji

Większość firm zastanawiając się nad wyborem modelu dalszego utrzymania systemów IT postrzega to jako prostą alternatywę pomiędzy zachowaniem odpowiedzialności za ten obszar po stronie wewnętrznego zespołu IT lub outsourcing. W praktyce tych modeli jest znacznie więcej (zdaniem analityków firmy Gartner nawet osiem!). Trzy najważniejsze z nich to outsourcing do jednego wiodącego dostawcy, outsourcing angażujący kilku dostawców (multisourcing) oraz outsourcing opierający się na wydzieleniu podmiotu zależnego, którego zadaniem jest obsługa firmy czyli tzw. insourcing.

Każdy z modeli ma swoje krótko- i długoterminowe zalety i wady, które determinują ich przydatność dla przedsiębiorstwa o różnej skali, stopniu zaawansowania, czy poziomie rozwoju organizacyjnego.

Główną zaletą outsourcingu jest stosunkowo niski koszt wyboru dostawców i redukcja personelu potrzebnego do koordynacji działań firmy zewnętrznej. Ten model jest wartościową propozycję dla przedsiębiorstw, nie mających doświadczenia w zarządzaniu relacjami z dostawcami.
Multisourcing pozwala na konstrukcję obsługi w oparciu o najlepszych dostępnych na rynku dostawców. Wprowadza konkurencję pomiędzy nimi, sprzyjając kreowaniu innowacyjnych modeli i rozwiązań. Niestety zarządzanie kontraktami z kilkoma dostawcami jest trudne i wymaga oddelegowania do tego zadania dużej liczby pracowników.
Z kolei insourcing, a więc wydzielenie wewnątrz struktur komórki, której zadaniem jest obsługa firmy. Gwarantuje to odpowiedni poziom wiedzy ze strony dostawcy. Niestety, choć wykorzystanie takiego model sprzyja osiągnięciu efektu skali, a także szybkiego spadku kosztów, to równocześnie ogranicza możliwość skorzystania z wiedzy i kompetencji zewnętrznych dostawców.

Pamiętaj

Rozwój systemów informatycznych w firmie wymaga pogodzenia wielu przeciwstawnych tendencji. Efektywne zarządzanie w tej sytuacji wymaga ciągłej standaryzacji, upraszczania i integracji rozwiązań, a także stałego poszukiwania partnerów gotowych do wzięcia odpowiedzialności za utrzymanie standardowych rozwiązań.